Tuinen Zus en Zo

Iedereen natuurlijk een vrolijk en groen tuinjaar toegewenst met veel mooie planten en smakelijke oogst.
Op teletekst las ik dat 1 januari 2012 de warmste was sinds de temperaturen worden bijgehouden. Bij de moestuin bloeien de sneeuwklokjes al en ik heb ergens ook al de eerste bloeiende narcissen gezien. In mijn tuin bloeit het roosje op stam nog en bloeit de ossetong (een soort vergeetmeniet achtig bloemetje) al. Verder bloeien de helleborussen, winterjasmijn en sneeuwbal.

Omdat er in de siertuin op dit moment niet zo heel veel gebeurt, nu een stuk over de moestuin. Sinds 2001 hebben we een moestuin op een volkstuincomplex waar we veel lekkere groenten verbouwen en oogsten.

De moestuin begint langzaam aan klaar te zijn voor de winter. Al de groenten en het fruit zijn geoogst op wat prei, snijbiet en andijvie na. We hebben zo veel mogelijk al het onkruid verwijderd. De oogst was dit jaar niet onverdeeld goed. De aardappelen en bonen hebben veel last van het water gehad. Het grootste deel van de aardappelen is verrot. De tuinbonen hebben het prima gedaan, maar die waren al van het land voor het grote water er aan kwam. De rest van de bonen gingen dood voor er iets te oogsten viel. Het mais en de courgettes hebben het prima gedaan.
Het onkruid heeft heel de zomer feest gevierd. Na uren schoffelen stopte de onkruidplantjes hun worteltjes weer in de grond en gingen gewoon door met groeien of er niets aan de hand was. Nu is het land redelijk schoon en kan het zo de winter in

 

Nu de planten, wilde bomen en stuiken weg zijn, is goed te zien dat het hekwerk aan een opknapbeurtje toe is. De tuinpalen zijn weggerot en het hekwerk houdt geen konijn meer tegen. Nu zitten er niet veel konijnen meer sinds de Buizerds het konijnensnackgehalte van de moestuin ontdekt hebben.

De vogelverschrikker doet haar best om alle vogels weg te jagen, zonder veel resultaat. gelukkig blijven de Roodborstjes en Meesjes komen. Dit zijn prima insecteneters die de planten redelijk insectenvrij houden.

De kas is ook weer opgeruimd en netjes. De rekken voor de zaaibakken staan er schoon bij. Van aluminium hoekprofielen hebben we rekken gemaakt waar precies de zaaikasjes, die je bij het tuincentrum koopt, inpassen.

Tijdens het opruimen werd de woelmuis, die in de kas overwinterd, even wakker en na een vernietigende blik, groef hij weer een nieuw gangetje om zijn slaap voort te zetten. Daar rekenen we volgend jaar wel mee af (of niet, softies die we zijn)

Volgend jaar weer tomaten, komkommer, aubergine, paprika in de kas. Niet veel goedkoper maar wel veel lekkerder.

Vandaag is de mist nog niet weggeweest. De tuin ligt er geheimzinnig bij.

Blaadjes en beestjes ritselen zachtjes. Vogeltjes vliegen af en aan naar het voer dat al weer voor ze klaar staat en hangt. Twee Halsbandparkieten roven het pindanetje leeg. Hier en daar staat nog een plant najaarskleuren te veroorzaken. Het siergras onder de sierappel staat er mooi goudgeel en is een mooie aandachttrekker.
De tuin is winterklaar. Dat wil zeggen dat alle kwetsbare potplanten in de kelder staan. Alle 60 fuchsia’s hebben er ook een plekje gekregen. Het terras staat er wat leeg bij. Gelukkig zijn er nog wat potten met winterharde planten die nu wat kleur verzorgen.

De Dahlia’s zijn opgegraven en in de kelder opgeslagen. In het bos zijn bosanemoon knolletjes gepoot. Alle afgestorven planten blijven zo veel mogelijk staan. Hierin kunnen insecten overwinteren. Zo hebben we in het voorjaar weer genoeg lieveheersbeestjes om de luizen te bestrijden. Ook slakken overwinteren hierin. Deze zijn in het voorjaar weer goed voor de Egels, Padden en Vogels met jongen. Hierdoor blijft de tuin een gebied waar van alles in gebeurt en nooit verveelt

Na het vorige bericht over de Weense Krekel hebben we van een oplettende lezer het volgende bericht gekregen;
Wat een leuke website! Ik heb er vol aandacht naar gekeken. Er staat echter één biologisch foutje op. De getoonde krekel is geen Weense krekel, maar een Duitse krekel. Ik weet dat zeker, want hij is vanaf een lunchadres in Duitsland met mij meegereisd. Ik heb het ook nog even nagekeken in het bekende boek van Dr. S.P.R. Inkhaan, getiteld “Krekologie, de wereld van de knirpdieren”. Het onderscheid is vrij duidelijk te zien. De Weense, of Oostenrijkse krekel, heeft meestal een hoedje met een veer, terwijl de Duitse een wat dikkere buik heeft. Ook in het gezang is er wat verschil. De Weense krekel zing meer in driekwartsmaat, de Duitse daarentegen meer in marstempo. Ik hoop dat ik je hiermee toch een beetje geholpen heb om de diverse soorten uit elkaar te houden.
Vriendelijke groeten.
Dhr. C. L.

Noot van tuinenzusenzo: Het gegeven blijft dat je er vrolijk van wordt als je er langs loopt.

Nu het echt herfst begint te worden en de bladeren vallen, is er weer van alles te zien in de tuin dat eerst aan het oog onttrokken was. Gebouwen komen weer te voorschijn, maar ook allerlei vreemde wezens vallen nu op.
Zo ben ik er nu achter wie de slakken vangt.

Ook de Merels doen zich nog te goed aan beestjes. Deze beestjes liggen alleen niet meer voor het oprapen. Dus moeten de plantjes in potjes er aan geloven. Waar ik bij zit, verwijderd meneer Merel plantjes uit potten om de lekkere hapjes te snoepen.

Sinds deze zomer hebben we een Weense Krekel in de tuin. Het geluid van deze Krekel is erg zachtjes. Bijna niet te horen door al het omgevingslawaai. Een kenmerk van deze Krekel is dat je er altijd erg vrolijk van wordt.

De nieuwe bollen moeten nog de grond in. Dit jaar heb ik maar twee soorten Narcissen gekocht. Altijd leuk. Ik weet nog niet waar ik ze zal planten. Ik weet ook niet zo goed meer waar de anderen staan. Komend voorjaar ga ik er foto’s van maken en noteren waar nog narcissen bij kunnen. Dit is een aanrader.
Verder heb ik nog wat sieruien gekocht. Daar weet ik ook nog geen plek voor. Dat gaan we morgen wel weer uitdokteren.
Vandaag gaan we nog genieten van de prachtig mooie herfstkleuren. Het is weer adembenemend. Genieten met hoofdletters.

Eindelijk, na 8 jaar, zijn we toe aan het restaureren en opbouwen van de takkenwal. Door bouwwerkzaamheden van de bedrijven achter de tuin, was de takkenwal één chaos geworden. In de winter was het de overwinterplek van allerlei dieren en in het voorjaar de broedplaats van vogels en, hopelijk, egeltjes. Nu voor dat er weer van alles in gaat zitten omdat de winter er aankomt, is de wal opgebouwd en kan het bos ingericht gaan worden.

Het bos is het achterste deel van de tuin. Het is een stuk van ongeveer 4 bij 10 meter waar twee coniferen, twee (bijna) dode seringen en een aantal hazelnoot bomen staan. Er groeit niet veel onder de bomen. Er staat nog een Gelderse roos en hier en daar een klein klimop plantje. De klimop moet de takkenwal gaan begroeien.
Ook staat er nog een groepje (Tong?) varens. Deze mogen blijven staan en zullen we koesteren.

Op de tijdelijke composthoop zijn ook varens spontaan op gekomen. Ik heb geen idee wat voor soort varen dit is. Wie het weet mag het zeggen. Deze varen zal een andere plek in het bos krijgen.

Morgen gaan we verder met het bos beplanten. Ik heb bij tuincentrum Hofwijck in Voorburg een aantal schaduwplanten gekocht. Salomonszegel, Mansoor en Eikenvaren. Hofwijck is een klein tuincentrum waar ze voornamelijk planten verkopen. Altijd vriendelijke mensen en vaak bijzondere planten. Niet duur, maar wel goed. Ik kom er graag, maar ga altijd met meer planten weg dan de bedoeling was.

Ik kan me niet herinneren dat we de oktobermaand zo mooi zijn begonnen. Stralend weer met in de ochtend mooie nevel in de tuin.
Afgelopen week hebben we nog lekker een keer de BBQ aangedaan. Het fruitvliegje dat uit het glas rode wijn gered werd, liep telkens 4 stapjes voor het door z’n knietjes zakte en liep zelfs even opzij. Die zal de volgende dag wel een katertje gehad hebben.
Gisteren hebben we eindelijk de takkenwal achter in de tuin opnieuw ingericht. Dit karweitje stond al tijden op het programma, maar het kwam er niet van. Dit is de beste tijd. De nesten zijn leeg en de overwinteraars zijn nog wakker. Zodra het nu echt herfst en winter gaat worden, kunnen alle padden, muizen, hagedissen en egeltjes er fijn overwinteren.
De Siergember bloeit eindelijk. Dit is een late bloeier. Soms is hij zo laat dat de eerste nachtvorst de bloemen al bevriest. Dit jaar bloeit hij dus weer prachtig.

De hele week hebben we op het terras visite gehad van een enorme Hommel. De hele zomer zijn er erg veel soorten Hommels afgekomen op de springbalsemien, maar deze Hommel is erg groot. Hij nipt van de fuchsia’s en past er soms bijna niet in.
Het weerbericht voor de rest van de week is niet zo best, dus vandaag nemen we het er nog even van.

Sinds de herfst weer op de kalender staat, is de zomer weer losgebroken. We genieten volop van het mooie weer en de fluitende vogels en hebben gisteravond weer een kampvuuravond rond de vuurkorf gehad. Het gras is nog erg nat en als je er over loopt hoor je het nog soppen. Dat komt door de kleigrond.
Hoewel het ‘s-avonds al wat kouder is, zit het terras nog prima. Voor het eten even los komen van het werk, na het eten nog lekker een bakje koffie en later op de avond bij kaarsjeslicht nog even kletsen.

Bomen en struiken zijn aan het verkleuren. De toverhazelaar is mooi rood. Afgelopen woensdag was ik in Arboretum Trompenburg in Rotterdam en zag ook daar dat de toverhazelaar verkleurd was. Bij ons is de herfst dus niet vroeger.
Er bloeit nog veel kleur in de tuin. De mooiste planten op dit moment zijn, op de fuchsia’s na, de kattesnor. Zelf opgekweekt uit een zakje zaad. Volgend jaar wil ik er nog meer. Ze blijven steeds weer nieuwe bloemen geven. Ze worden wel lang en hebben daarom een steuntje nodig.
De poes ‘Dwarrel’ die heeft besloten dat het eigenlijk háár tuin is, vindt deze naam een beetje raar en leent haar snor niet voor dit soort fratsen.
Ik ga nu weer lekker naar buiten, graskantjes knippen en ondertussen genieten van de mooie tuin en het mooie weer

Ha Elvira, leuk dat je nu ook op de Blog staat. De bloem op de foto is een Tricyrtis. In het Nederlands Paddenlelie of armeluis orchidee. Deze plant heeft een permanent vochtige plaats nodig en staat graag in de half schaduw. Dat hij er zo mooi bij staat, komt door de nattigheid van afgelopen maanden. Zo zie je maar weer, het is toch ergens goed voor.

Ik kan nog steeds niet op mijn grasveld lopen. Het is een soppende kleibaan.
Het is jammer dat de natuur geen kranten leest. Spinnen zijn niet mijn favorieten en ik ben dus blij met het bericht dat de spinnen dit jaar kleiner zijn dan andere jaren. Alleen de spinnen in onze tuin, denken daar dus duidelijk anders over. Ze zijn groter, dikker vetter en met meer dan andere jaren. Waar ze dit tegendraadse gedrag vandaan hebben weet ik niet.

Het kruidenterras staat er nog goed bij. Een deel van de kruiden staan onder een boom. Ondanks de vele regen staan ze toch vaak droog. Vooral de chocolade munt heeft hier last van. Gelukkig trekt die ook weer snel bij na een plensje water. Ik heb dit jaar voor het eerst de Citroen Verbena gestekt. Zo is die beter over te houden in de serre.
Op dit terras staan de bekende planten zoals Thijm, Oregano, en Bieslook. Maar er staan ook Meloen- en Ananas-salie en Chocolade munt.
Saskia

Vandaag dan eindelijk de eerste blog vanuit Zwolle. Onze tuin staat er nog mooi bij, zelfs nadat het zo hard heeft geregend. De oudere hortensia’s blijven maar nieuwe bloemen geven (is dit jaar wel heel lang) en de nieuwe hortensia’s groeien goed zoals je kan zien. Ook kwamen we een heel leuk bloempje tegen dat we nog niet eerder hadden gezien. We hebben er een paar foto’s van gemaakt en hopen dan ook dat iemand kan vertellen wat het is en wanneer en hoe we er mee kunnen stekken etc. Van de week zal ik nog wat meer foto’s van de rest van de tuin maken.
Elvira